мі-міно́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі-міно́рны мі-міно́рная мі-міно́рнае мі-міно́рныя
Р. мі-міно́рнага мі-міно́рнай
мі-міно́рнае		 мі-міно́рнага мі-міно́рных
Д. мі-міно́рнаму мі-міно́рнай мі-міно́рнаму мі-міно́рным
В. мі-міно́рны (неадуш.)
мі-міно́рнага (адуш.)		 мі-міно́рную мі-міно́рнае мі-міно́рныя (неадуш.)
мі-міно́рных (адуш.)
Т. мі-міно́рным мі-міно́рнай
мі-міно́рнаю		 мі-міно́рным мі-міно́рнымі
М. мі-міно́рным мі-міно́рнай мі-міно́рным мі-міно́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)