Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мі́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мі́ла міле́й найміле́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мілава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мілава́нне
Р. мілава́ння
Д. мілава́нню
В. мілава́нне
Т. мілава́ннем
М. мілава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Мі́лаванне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мі́лаванне
Р. Мі́лавання
Д. Мі́лаванню
В. Мі́лаванне
Т. Мі́лаваннем
М. Мі́лаванні

мі́лавацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мі́луюся мі́луемся
2-я ас. мі́луешся мі́луецеся
3-я ас. мі́луецца мі́луюцца
Прошлы час
м. мі́лаваўся мі́лаваліся
ж. мі́лавалася
н. мі́лавалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час мі́луючыся

Крыніцы: krapivabr2012.

мілава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мілу́юся мілу́емся
2-я ас. мілу́ешся мілу́ецеся
3-я ас. мілу́ецца мілу́юцца
Прошлы час
м. мілава́ўся мілава́ліся
ж. мілава́лася
н. мілава́лася
Загадны лад
2-я ас. мілу́йся мілу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час мілу́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мі́лаваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мі́лую мі́луем
2-я ас. мі́луеш мі́луеце
3-я ас. мі́луе мі́луюць
Прошлы час
м. мі́лаваў мі́лавалі
ж. мі́лавала
н. мі́лавала
Загадны лад
2-я ас. мі́луй мі́луйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мі́луючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мілава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мілу́ю мілу́ем
2-я ас. мілу́еш мілу́еце
3-я ас. мілу́е мілу́юць
Прошлы час
м. мілава́ў мілава́лі
ж. мілава́ла
н. мілава́ла
Загадны лад
2-я ас. мілу́й мілу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мілу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мілаві́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мілаві́дна мілаві́дней -

мілаві́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мілаві́днасць
Р. мілаві́днасці
Д. мілаві́днасці
В. мілаві́днасць
Т. мілаві́днасцю
М. мілаві́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Мілаві́дная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Мілаві́дная
Р. Мілаві́днай
Д. Мілаві́днай
В. Мілаві́дную
Т. Мілаві́днай
Мілаві́днаю
М. Мілаві́днай