мі́таль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мі́таль |
Р. |
мі́талю |
Д. |
мі́талю |
В. |
мі́таль |
Т. |
мі́талем |
М. |
мі́талі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
мі́тальшпіль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мі́тальшпіль |
мі́тальшпілі |
Р. |
мі́тальшпілю |
мі́тальшпіляў |
Д. |
мі́тальшпілю |
мі́тальшпілям |
В. |
мі́тальшпіль |
мі́тальшпілі |
Т. |
мі́тальшпілем |
мі́тальшпілямі |
М. |
мі́тальшпілі |
мі́тальшпілях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Мітаўё́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мітаўё́ |
Р. |
Мітаўя́ |
Д. |
Мітаўю́ |
В. |
Мітаўё́ |
Т. |
Мітаўё́м |
М. |
Мітаўі́ |
мітахо́ндрыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мітахо́ндрыя |
мітахо́ндрыі |
Р. |
мітахо́ндрыі |
мітахо́ндрый |
Д. |
мітахо́ндрыі |
мітахо́ндрыям |
В. |
мітахо́ндрыю |
мітахо́ндрыі |
Т. |
мітахо́ндрыяй мітахо́ндрыяю |
мітахо́ндрыямі |
М. |
мітахо́ндрыі |
мітахо́ндрыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
міткалё́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
міткалё́вы |
міткалё́вая |
міткалё́вае |
міткалё́выя |
Р. |
міткалё́вага |
міткалё́вай міткалё́вае |
міткалё́вага |
міткалё́вых |
Д. |
міткалё́ваму |
міткалё́вай |
міткалё́ваму |
міткалё́вым |
В. |
міткалё́вы (неадуш.) міткалё́вага (адуш.) |
міткалё́вую |
міткалё́вае |
міткалё́выя (неадуш.) міткалё́вых (адуш.) |
Т. |
міткалё́вым |
міткалё́вай міткалё́ваю |
міткалё́вым |
міткалё́вымі |
М. |
міткалё́вым |
міткалё́вай |
міткалё́вым |
міткалё́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мітка́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мітка́ль |
Р. |
міткалю́ |
Д. |
міткалю́ |
В. |
мітка́ль |
Т. |
міткалём |
М. |
міткалі́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мітка́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мітка́льны |
мітка́льная |
мітка́льнае |
мітка́льныя |
Р. |
мітка́льнага |
мітка́льнай мітка́льнае |
мітка́льнага |
мітка́льных |
Д. |
мітка́льнаму |
мітка́льнай |
мітка́льнаму |
мітка́льным |
В. |
мітка́льны (неадуш.) мітка́льнага (адуш.) |
мітка́льную |
мітка́льнае |
мітка́льныя (неадуш.) мітка́льных (адуш.) |
Т. |
мітка́льным |
мітка́льнай мітка́льнаю |
мітка́льным |
мітка́льнымі |
М. |
мітка́льным |
мітка́льнай |
мітка́льным |
мітка́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мі́ткевічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мі́ткевічы |
Р. |
Мі́ткевіч Мі́ткевічаў |
Д. |
Мі́ткевічам |
В. |
Мі́ткевічы |
Т. |
Мі́ткевічамі |
М. |
Мі́ткевічах |