мітагенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мітагенеты́чны мітагенеты́чная мітагенеты́чнае мітагенеты́чныя
Р. мітагенеты́чнага мітагенеты́чнай
мітагенеты́чнае		 мітагенеты́чнага мітагенеты́чных
Д. мітагенеты́чнаму мітагенеты́чнай мітагенеты́чнаму мітагенеты́чным
В. мітагенеты́чны (неадуш.)
мітагенеты́чнага (адуш.)		 мітагенеты́чную мітагенеты́чнае мітагенеты́чныя (неадуш.)
мітагенеты́чных (адуш.)
Т. мітагенеты́чным мітагенеты́чнай
мітагенеты́чнаю		 мітагенеты́чным мітагенеты́чнымі
М. мітагенеты́чным мітагенеты́чнай мітагенеты́чным мітагенеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)