Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
гдеёжзклмнрстфхцчшэя-

мі́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мі́м мі́мы
Р. мі́ма мі́маў
Д. мі́му мі́мам
В. мі́ма мі́маў
Т. мі́мам мі́мамі
М. мі́ме мі́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мі́ма

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мі́ма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
мі́ма - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мімаво́лі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
мімаво́лі - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мімаво́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мімаво́льна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мімаво́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мімаво́льнасць
Р. мімаво́льнасці
Д. мімаво́льнасці
В. мімаво́льнасць
Т. мімаво́льнасцю
М. мімаво́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мімаво́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мімаво́льны мімаво́льная мімаво́льнае мімаво́льныя
Р. мімаво́льнага мімаво́льнай
мімаво́льнае		 мімаво́льнага мімаво́льных
Д. мімаво́льнаму мімаво́льнай мімаво́льнаму мімаво́льным
В. мімаво́льны (неадуш.)
мімаво́льнага (адуш.)		 мімаво́льную мімаво́льнае мімаво́льныя (неадуш.)
мімаво́льных (адуш.)
Т. мімаво́льным мімаво́льнай
мімаво́льнаю		 мімаво́льным мімаво́льнымі
М. мімаво́льным мімаво́льнай мімаво́льным мімаво́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мімае́здам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
мімае́здам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мімае́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мімае́зны мімае́зная мімае́знае мімае́зныя
Р. мімае́знага мімае́знай
мімае́знае		 мімае́знага мімае́зных
Д. мімае́знаму мімае́знай мімае́знаму мімае́зным
В. мімае́зны (неадуш.)
мімае́знага (адуш.)		 мімае́зную мімае́знае мімае́зныя (неадуш.)
мімае́зных (адуш.)
Т. мімае́зным мімае́знай
мімае́знаю		 мімае́зным мімае́знымі
М. мімае́зным мімае́знай мімае́зным мімае́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мімалё́там

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
мімалё́там - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.