Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
гдеёжзклмнрстфхцчшэя-

мі́чман

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мі́чман мі́чманы
Р. мі́чмана мі́чманаў
Д. мі́чману мі́чманам
В. мі́чмана мі́чманаў
Т. мі́чманам мі́чманамі
М. мі́чмане мі́чманах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мі́чманка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мі́чманка мі́чманкі
Р. мі́чманкі мі́чманак
Д. мі́чманцы мі́чманкам
В. мі́чманку мі́чманкі
Т. мі́чманкай
мі́чманкаю		 мі́чманкамі
М. мі́чманцы мі́чманках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мі́чманскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́чманскі мі́чманская мі́чманскае мі́чманскія
Р. мі́чманскага мі́чманскай
мі́чманскае		 мі́чманскага мі́чманскіх
Д. мі́чманскаму мі́чманскай мі́чманскаму мі́чманскім
В. мі́чманскі (неадуш.)
мі́чманскага (адуш.)		 мі́чманскую мі́чманскае мі́чманскія (неадуш.)
мі́чманскіх (адуш.)
Т. мі́чманскім мі́чманскай
мі́чманскаю		 мі́чманскім мі́чманскімі
М. мі́чманскім мі́чманскай мі́чманскім мі́чманскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мічу́рынец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мічу́рынец мічу́рынцы
Р. мічу́рынца мічу́рынцаў
Д. мічу́рынцу мічу́рынцам
В. мічу́рынца мічу́рынцаў
Т. мічу́рынцам мічу́рынцамі
М. мічу́рынцу мічу́рынцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Мічу́рынская

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Мічу́рынская
Р. Мічу́рынскай
Д. Мічу́рынскай
В. Мічу́рынскую
Т. Мічу́рынскай
Мічу́рынскаю
М. Мічу́рынскай

мічу́рынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мічу́рынскі мічу́рынская мічу́рынскае мічу́рынскія
Р. мічу́рынскага мічу́рынскай
мічу́рынскае		 мічу́рынскага мічу́рынскіх
Д. мічу́рынскаму мічу́рынскай мічу́рынскаму мічу́рынскім
В. мічу́рынскі (неадуш.)
мічу́рынскага (адуш.)		 мічу́рынскую мічу́рынскае мічу́рынскія (неадуш.)
мічу́рынскіх (адуш.)
Т. мічу́рынскім мічу́рынскай
мічу́рынскаю		 мічу́рынскім мічу́рынскімі
М. мічу́рынскім мічу́рынскай мічу́рынскім мічу́рынскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Мічыга́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мічыга́н
Р. Мічыга́на
Д. Мічыга́ну
В. Мічыга́н
Т. Мічыга́нам
М. Мічыга́не

мічыга́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мічыга́нскі мічыга́нская мічыга́нскае мічыга́нскія
Р. мічыга́нскага мічыга́нскай
мічыга́нскае		 мічыга́нскага мічыга́нскіх
Д. мічыга́нскаму мічыга́нскай мічыга́нскаму мічыга́нскім
В. мічыга́нскі (неадуш.)
мічыга́нскага (адуш.)		 мічыга́нскую мічыга́нскае мічыга́нскія (неадуш.)
мічыга́нскіх (адуш.)
Т. мічыга́нскім мічыга́нскай
мічыга́нскаю		 мічыга́нскім мічыга́нскімі
М. мічыга́нскім мічыга́нскай мічыга́нскім мічыга́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.