міяцэ́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. міяцэ́н
Р. міяцэ́ну
Д. міяцэ́ну
В. міяцэ́н
Т. міяцэ́нам
М. міяцэ́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)