далі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
далію́ далью́ |
даліё́м дальё́м |
| 2-я ас. |
даліе́ш далье́ш |
даліяце́ дальяце́ |
| 3-я ас. |
даліе́ далье́ |
далію́ць далью́ць |
| Прошлы час |
| м. |
далі́ў |
далілі́ |
| ж. |
даліла́ |
| н. |
даліло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
далі́ |
далі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
далі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
далі́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
далі́чаны |
далі́чаная |
далі́чанае |
далі́чаныя |
| Р. |
далі́чанага |
далі́чанай далі́чанае |
далі́чанага |
далі́чаных |
| Д. |
далі́чанаму |
далі́чанай |
далі́чанаму |
далі́чаным |
| В. |
далі́чаны (неадуш.) далі́чанага (адуш.) |
далі́чаную |
далі́чанае |
далі́чаныя (неадуш.) далі́чаных (адуш.) |
| Т. |
далі́чаным |
далі́чанай далі́чанаю |
далі́чаным |
далі́чанымі |
| М. |
далі́чаным |
далі́чанай |
далі́чаным |
далі́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
далі́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
далі́чаны |
далі́чаная |
далі́чанае |
далі́чаныя |
| Р. |
далі́чанага |
далі́чанай далі́чанае |
далі́чанага |
далі́чаных |
| Д. |
далі́чанаму |
далі́чанай |
далі́чанаму |
далі́чаным |
| В. |
далі́чаны (неадуш.) далі́чанага (адуш.) |
далі́чаную |
далі́чанае |
далі́чаныя (неадуш.) далі́чаных (адуш.) |
| Т. |
далі́чаным |
далі́чанай далі́чанаю |
далі́чаным |
далі́чанымі |
| М. |
далі́чаным |
далі́чанай |
далі́чаным |
далі́чаных |
Кароткая форма: далі́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
далі́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
далі́чванне |
| Р. |
далі́чвання |
| Д. |
далі́чванню |
| В. |
далі́чванне |
| Т. |
далі́чваннем |
| М. |
далі́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
далі́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
далі́чваюся |
далі́чваемся |
| 2-я ас. |
далі́чваешся |
далі́чваецеся |
| 3-я ас. |
далі́чваецца |
далі́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
далі́чваўся |
далі́чваліся |
| ж. |
далі́чвалася |
| н. |
далі́чвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
далі́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
далі́чваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
далі́чваю |
далі́чваем |
| 2-я ас. |
далі́чваеш |
далі́чваеце |
| 3-я ас. |
далі́чвае |
далі́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
далі́чваў |
далі́чвалі |
| ж. |
далі́чвала |
| н. |
далі́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
далі́чвай |
далі́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
далі́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
далічы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
далічу́ся |
далі́чымся |
| 2-я ас. |
далі́чышся |
далі́чыцеся |
| 3-я ас. |
далі́чыцца |
далі́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
далічы́ўся |
далічы́ліся |
| ж. |
далічы́лася |
| н. |
далічы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
далічы́ся |
далічы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
далічы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
далічы́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
далічу́ |
далі́чым |
| 2-я ас. |
далі́чыш |
далі́чыце |
| 3-я ас. |
далі́чыць |
далі́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
далічы́ў |
далічы́лі |
| ж. |
далічы́ла |
| н. |
далічы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
далічы́ |
далічы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
далічы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
далічэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
далічэ́нне |
| Р. |
далічэ́ння |
| Д. |
далічэ́нню |
| В. |
далічэ́нне |
| Т. |
далічэ́ннем |
| М. |
далічэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
даліяля́рыя
‘лічынка ў пэўнай фазе свайго развіцця’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
даліяля́рыя |
даліяля́рыі |
| Р. |
даліяля́рыі |
даліяля́рый |
| Д. |
даліяля́рыі |
даліяля́рыям |
| В. |
даліяля́рыю |
даліяля́рый |
| Т. |
даліяля́рыяй даліяля́рыяю |
даліяля́рыямі |
| М. |
даліяля́рыі |
даліяля́рыях |
Крыніцы:
piskunou2012.