Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

суро́кі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. суро́кі
Р. суро́каў
Д. суро́кам
В. суро́кі
Т. суро́камі
М. суро́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Суро́мшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Суро́мшчына
Р. Суро́мшчыны
Д. Суро́мшчыне
В. Суро́мшчыну
Т. Суро́мшчынай
Суро́мшчынаю
М. Суро́мшчыне

суро́чаная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. суро́чаная суро́чаныя
Р. суро́чанай суро́чаных
Д. суро́чанай суро́чаным
В. суро́чаную суро́чаных
Т. суро́чанай
суро́чанаю		 суро́чанымі
М. суро́чанай суро́чаных

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

суро́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. суро́чанне
Р. суро́чання
Д. суро́чанню
В. суро́чанне
Т. суро́чаннем
М. суро́чанні

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

суро́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́чаны суро́чаная суро́чанае суро́чаныя
Р. суро́чанага суро́чанай
суро́чанае		 суро́чанага суро́чаных
Д. суро́чанаму суро́чанай суро́чанаму суро́чаным
В. суро́чаны (неадуш.)
суро́чанага (адуш.)		 суро́чаную суро́чанае суро́чаныя (неадуш.)
суро́чаных (адуш.)
Т. суро́чаным суро́чанай
суро́чанаю		 суро́чаным суро́чанымі
М. суро́чаным суро́чанай суро́чаным суро́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

суро́чаны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. суро́чаны суро́чаныя
Р. суро́чанага суро́чаных
Д. суро́чанаму суро́чаным
В. суро́чанага суро́чаных
Т. суро́чаным суро́чанымі
М. суро́чаным суро́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

суро́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́чаны суро́чаная суро́чанае суро́чаныя
Р. суро́чанага суро́чанай
суро́чанае		 суро́чанага суро́чаных
Д. суро́чанаму суро́чанай суро́чанаму суро́чаным
В. суро́чаны (неадуш.)
суро́чанага (адуш.)		 суро́чаную суро́чанае суро́чаныя (неадуш.)
суро́чаных (адуш.)
Т. суро́чаным суро́чанай
суро́чанаю		 суро́чаным суро́чанымі
М. суро́чаным суро́чанай суро́чаным суро́чаных

Кароткая форма: суро́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

суро́чваць

‘сурочваць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. суро́чваю суро́чваем
2-я ас. суро́чваеш суро́чваеце
3-я ас. суро́чвае суро́чваюць
Прошлы час
м. суро́чваў суро́чвалі
ж. суро́чвала
н. суро́чвала
Загадны лад
2-я ас. суро́чвай суро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час суро́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

суро́члівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́члівы суро́члівая суро́члівае суро́члівыя
Р. суро́члівага суро́члівай
суро́члівае		 суро́члівага суро́члівых
Д. суро́чліваму суро́члівай суро́чліваму суро́члівым
В. суро́члівы (неадуш.)
суро́члівага (адуш.)		 суро́члівую суро́члівае суро́члівыя (неадуш.)
суро́члівых (адуш.)
Т. суро́члівым суро́члівай
суро́чліваю		 суро́члівым суро́члівымі
М. суро́члівым суро́члівай суро́члівым суро́члівых

Крыніцы: piskunou2012.

суро́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суро́чнік суро́чнікі
Р. суро́чніка суро́чнікаў
Д. суро́чніку суро́чнікам
В. суро́чніка суро́чнікаў
Т. суро́чнікам суро́чнікамі
М. суро́чніку суро́чніках

Крыніцы: piskunou2012.