суро́чаны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
суро́чаны | суро́чаныя | |
суро́чанага | суро́чаных | |
суро́чанаму | суро́чаным | |
суро́чанага | суро́чаных | |
суро́чаным | суро́чанымі | |
суро́чаным | суро́чаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)