суро́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́чаны суро́чаная суро́чанае суро́чаныя
Р. суро́чанага суро́чанай
суро́чанае		 суро́чанага суро́чаных
Д. суро́чанаму суро́чанай суро́чанаму суро́чаным
В. суро́чаны (неадуш.)
суро́чанага (адуш.)		 суро́чаную суро́чанае суро́чаныя (неадуш.)
суро́чаных (адуш.)
Т. суро́чаным суро́чанай
суро́чанаю		 суро́чаным суро́чанымі
М. суро́чаным суро́чанай суро́чаным суро́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)