Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
авдезілмопрстуфшю

экза́рх

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экза́рх экза́рхі
Р. экза́рха экза́рхаў
Д. экза́рху экза́рхам
В. экза́рха экза́рхаў
Т. экза́рхам экза́рхамі
М. экза́рху экза́рхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экзарха́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. экзарха́т
Р. экзарха́та
Д. экзарха́ту
В. экзарха́т
Т. экзарха́там
М. экзарха́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

экзарцы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзарцы́зм экзарцы́змы
Р. экзарцы́зму экзарцы́змаў
Д. экзарцы́зму экзарцы́змам
В. экзарцы́зм экзарцы́змы
Т. экзарцы́змам экзарцы́змамі
М. экзарцы́зме экзарцы́змах

Крыніцы: piskunou2012.

экзарцы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзарцы́ст экзарцы́сты
Р. экзарцы́ста экзарцы́стаў
Д. экзарцы́сту экзарцы́стам
В. экзарцы́ста экзарцы́стаў
Т. экзарцы́стам экзарцы́стамі
М. экзарцы́сце экзарцы́стах

Крыніцы: piskunou2012.

экзасаматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзасаматы́чны экзасаматы́чная экзасаматы́чнае экзасаматы́чныя
Р. экзасаматы́чнага экзасаматы́чнай
экзасаматы́чнае		 экзасаматы́чнага экзасаматы́чных
Д. экзасаматы́чнаму экзасаматы́чнай экзасаматы́чнаму экзасаматы́чным
В. экзасаматы́чны (неадуш.)
экзасаматы́чнага (адуш.)		 экзасаматы́чную экзасаматы́чнае экзасаматы́чныя (неадуш.)
экзасаматы́чных (адуш.)
Т. экзасаматы́чным экзасаматы́чнай
экзасаматы́чнаю		 экзасаматы́чным экзасаматы́чнымі
М. экзасаматы́чным экзасаматы́чнай экзасаматы́чным экзасаматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

экзасто́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзасто́з экзасто́зы
Р. экзасто́зу экзасто́заў
Д. экзасто́зу экзасто́зам
В. экзасто́з экзасто́зы
Т. экзасто́зам экзасто́замі
М. экзасто́зе экзасто́зах

Крыніцы: piskunou2012.

экзасфе́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. экзасфе́ра
Р. экзасфе́ры
Д. экзасфе́ры
В. экзасфе́ру
Т. экзасфе́рай
экзасфе́раю
М. экзасфе́ры

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

экзатаксі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзатаксі́н экзатаксі́ны
Р. экзатаксі́ну экзатаксі́наў
Д. экзатаксі́ну экзатаксі́нам
В. экзатаксі́н экзатаксі́ны
Т. экзатаксі́нам экзатаксі́намі
М. экзатаксі́не экзатаксі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

экзатро́ф

‘мікраарганізм’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзатро́ф экзатро́фы
Р. экзатро́фа экзатро́фаў
Д. экзатро́фу экзатро́фам
В. экзатро́фа экзатро́фаў
Т. экзатро́фам экзатро́фамі
М. экзатро́фе экзатро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

экзатро́ф

‘мікраарганізм’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзатро́ф экзатро́фы
Р. экзатро́фа экзатро́фаў
Д. экзатро́фу экзатро́фам
В. экзатро́ф экзатро́фы
Т. экзатро́фам экзатро́фамі
М. экзатро́фе экзатро́фах

Крыніцы: piskunou2012.