экзасаматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзасаматы́чны экзасаматы́чная экзасаматы́чнае экзасаматы́чныя
Р. экзасаматы́чнага экзасаматы́чнай
экзасаматы́чнае		 экзасаматы́чнага экзасаматы́чных
Д. экзасаматы́чнаму экзасаматы́чнай экзасаматы́чнаму экзасаматы́чным
В. экзасаматы́чны (неадуш.)
экзасаматы́чнага (адуш.)		 экзасаматы́чную экзасаматы́чнае экзасаматы́чныя (неадуш.)
экзасаматы́чных (адуш.)
Т. экзасаматы́чным экзасаматы́чнай
экзасаматы́чнаю		 экзасаматы́чным экзасаматы́чнымі
М. экзасаматы́чным экзасаматы́чнай экзасаматы́чным экзасаматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)