ко́ласапад’ёмнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | ко́ласапад’ёмнік | ко́ласапад’ёмнікі | 
		
			| Р. | ко́ласапад’ёмніка | ко́ласапад’ёмнікаў | 
		
			| Д. | ко́ласапад’ёмніку | ко́ласапад’ёмнікам | 
		
			| В. | ко́ласапад’ёмнік | ко́ласапад’ёмнікі | 
		
			| Т. | ко́ласапад’ёмнікам | ко́ласапад’ёмнікамі | 
		
			| М. | ко́ласапад’ёмніку | ко́ласапад’ёмніках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
Ко́ласаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Ко́ласаўка | 
		
			| Р. | Ко́ласаўкі | 
		
			| Д. | Ко́ласаўцы | 
		
			| В. | Ко́ласаўку | 
		
			| Т. | Ко́ласаўкай Ко́ласаўкаю
 | 
		
			| М. | Ко́ласаўцы | 
		
коласаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | коласаўтварэ́нне | 
		
			| Р. | коласаўтварэ́ння | 
		
			| Д. | коласаўтварэ́нню | 
		
			| В. | коласаўтварэ́нне | 
		
			| Т. | коласаўтварэ́ннем | 
		
			| М. | коласаўтварэ́нні | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
ко́лат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | ко́лат | ко́латы | 
		
			| Р. | ко́лата | ко́латаў | 
		
			| Д. | ко́лату | ко́латам | 
		
			| В. | ко́лат | ко́латы | 
		
			| Т. | ко́латам | ко́латамі | 
		
			| М. | ко́лаце | ко́латах | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
ко́латы
прыметнік, якасны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ко́латы | ко́латая | ко́латае | ко́латыя | 
		
			| Р. | ко́латага | ко́латай ко́латае
 | ко́латага | ко́латых | 
		
			| Д. | ко́латаму | ко́латай | ко́латаму | ко́латым | 
		
			| В. | ко́латы (неадуш.) ко́латага (адуш.)
 | ко́латую | ко́латае | ко́латыя (неадуш.) ко́латых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | ко́латым | ко́латай ко́латаю
 | ко́латым | ко́латымі | 
		
			| М. | ко́латым | ко́латай | ко́латым | ко́латых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996.
ко́латы
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ко́латы | ко́латая | ко́латае | ко́латыя | 
		
			| Р. | ко́латага | ко́латай ко́латае
 | ко́латага | ко́латых | 
		
			| Д. | ко́латаму | ко́латай | ко́латаму | ко́латым | 
		
			| В. | ко́латы (неадуш.) ко́латага (адуш.)
 | ко́латую | ко́латае | ко́латыя (неадуш.) ко́латых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | ко́латым | ко́латай ко́латаю
 | ко́латым | ко́латымі | 
		
			| М. | ко́латым | ко́латай | ко́латым | ко́латых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996.
ко́латы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ко́латы | ко́латая | ко́латае | ко́латыя | 
		
			| Р. | ко́латага | ко́латай ко́латае
 | ко́латага | ко́латых | 
		
			| Д. | ко́латаму | ко́латай | ко́латаму | ко́латым | 
		
			| В. | ко́латы (неадуш.) ко́латага (адуш.)
 | ко́латую | ко́латае | ко́латыя (неадуш.) ко́латых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | ко́латым | ко́латай ко́латаю
 | ко́латым | ко́латымі | 
		
			| М. | ко́латым | ко́латай | ко́латым | ко́латых | 
		
Кароткая форма: ко́лата.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996.