Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

даго́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даго́да даго́ды
Р. даго́ды даго́д
Д. даго́дзе даго́дам
В. даго́ду даго́ды
Т. даго́дай
даго́даю		 даго́дамі
М. даго́дзе даго́дах

Крыніцы: piskunou2012.

даго́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даго́джаны даго́джаная даго́джанае даго́джаныя
Р. даго́джанага даго́джанай
даго́джанае		 даго́джанага даго́джаных
Д. даго́джанаму даго́джанай даго́джанаму даго́джаным
В. даго́джаны (неадуш.)
даго́джанага (адуш.)		 даго́джаную даго́джанае даго́джаныя (неадуш.)
даго́джаных (адуш.)
Т. даго́джаным даго́джанай
даго́джанаю		 даго́джаным даго́джанымі
М. даго́джаным даго́джанай даго́джаным даго́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

даго́дліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
даго́дліва даго́длівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

даго́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. даго́длівасць
Р. даго́длівасці
Д. даго́длівасці
В. даго́длівасць
Т. даго́длівасцю
М. даго́длівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даго́дліва-такты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даго́дліва-такты́чны даго́дліва-такты́чная даго́дліва-такты́чнае даго́дліва-такты́чныя
Р. даго́дліва-такты́чнага даго́дліва-такты́чнай
даго́дліва-такты́чнае		 даго́дліва-такты́чнага даго́дліва-такты́чных
Д. даго́дліва-такты́чнаму даго́дліва-такты́чнай даго́дліва-такты́чнаму даго́дліва-такты́чным
В. даго́дліва-такты́чны (неадуш.)
даго́дліва-такты́чнага (адуш.)		 даго́дліва-такты́чную даго́дліва-такты́чнае даго́дліва-такты́чныя (неадуш.)
даго́дліва-такты́чных (адуш.)
Т. даго́дліва-такты́чным даго́дліва-такты́чнай
даго́дліва-такты́чнаю		 даго́дліва-такты́чным даго́дліва-такты́чнымі
М. даго́дліва-такты́чным даго́дліва-такты́чнай даго́дліва-такты́чным даго́дліва-такты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

даго́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даго́длівы даго́длівая даго́длівае даго́длівыя
Р. даго́длівага даго́длівай
даго́длівае		 даго́длівага даго́длівых
Д. даго́дліваму даго́длівай даго́дліваму даго́длівым
В. даго́длівы (неадуш.)
даго́длівага (адуш.)		 даго́длівую даго́длівае даго́длівыя (неадуш.)
даго́длівых (адуш.)
Т. даго́длівым даго́длівай
даго́дліваю		 даго́длівым даго́длівымі
М. даго́длівым даго́длівай даго́длівым даго́длівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даго́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
даго́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.

даго́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. даго́днасць
Р. даго́днасці
Д. даго́днасці
В. даго́днасць
Т. даго́днасцю
М. даго́днасці

Крыніцы: piskunou2012.

даго́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даго́днік даго́днікі
Р. даго́дніка даго́днікаў
Д. даго́дніку даго́днікам
В. даго́дніка даго́днікаў
Т. даго́днікам даго́днікамі
М. даго́дніку даго́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

даго́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даго́дны даго́дная даго́днае даго́дныя
Р. даго́днага даго́днай
даго́днае		 даго́днага даго́дных
Д. даго́днаму даго́днай даго́днаму даго́дным
В. даго́дны (неадуш.)
даго́днага (адуш.)		 даго́дную даго́днае даго́дныя (неадуш.)
даго́дных (адуш.)
Т. даго́дным даго́днай
даго́днаю		 даго́дным даго́днымі
М. даго́дным даго́днай даго́дным даго́дных

Крыніцы: piskunou2012.