дабратлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дабратлі́вы |
дабратлі́вая |
дабратлі́вае |
дабратлі́выя |
Р. |
дабратлі́вага |
дабратлі́вай дабратлі́вае |
дабратлі́вага |
дабратлі́вых |
Д. |
дабратлі́ваму |
дабратлі́вай |
дабратлі́ваму |
дабратлі́вым |
В. |
дабратлі́вы (неадуш.) дабратлі́вага (адуш.) |
дабратлі́вую |
дабратлі́вае |
дабратлі́выя (неадуш.) дабратлі́вых (адуш.) |
Т. |
дабратлі́вым |
дабратлі́вай дабратлі́ваю |
дабратлі́вым |
дабратлі́вымі |
М. |
дабратлі́вым |
дабратлі́вай |
дабратлі́вым |
дабратлі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Дабраўля́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дабраўля́ны |
Р. |
Дабраўля́н Дабраўля́наў |
Д. |
Дабраўля́нам |
В. |
Дабраўля́ны |
Т. |
Дабраўля́намі |
М. |
Дабраўля́нах |
дабрахо́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дабрахо́цтва |
Р. |
дабрахо́цтва |
Д. |
дабрахо́цтву |
В. |
дабрахо́цтва |
Т. |
дабрахо́цтвам |
М. |
дабрахо́цтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабрахо́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дабрахо́цце |
Р. |
дабрахо́цця |
Д. |
дабрахо́ццю |
В. |
дабрахо́цце |
Т. |
дабрахо́ццем |
М. |
дабрахо́цці |
Крыніцы:
piskunou2012.