Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

тукаце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тукачу́ тукаці́м
2-я ас. тукаці́ш тукаціце́
3-я ас. тукаці́ць тукаця́ць
Прошлы час
м. тукаце́ў тукаце́лі
ж. тукаце́ла
н. тукаце́ла
Загадны лад
2-я ас. тукаці́ тукаці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час туко́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

ту́каць

‘стукаць, тукатаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ту́каю ту́каем
2-я ас. ту́каеш ту́каеце
3-я ас. ту́кае ту́каюць
Прошлы час
м. ту́каў ту́калі
ж. ту́кала
н. ту́кала
Загадны лад
2-я ас. ту́кай ту́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

туклі́пс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туклі́пс туклі́псы
Р. туклі́пса туклі́псаў
Д. туклі́псу туклі́псам
В. туклі́пс туклі́псы
Т. туклі́псам туклі́псамі
М. туклі́псе туклі́псах

Крыніцы: piskunou2012.

ту́кнуць

‘аднакратны дзеяслоў да тукаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ту́кну ту́кнем
2-я ас. ту́кнеш ту́кнеце
3-я ас. ту́кне ту́кнуць
Прошлы час
м. ту́кнуў ту́кнулі
ж. ту́кнула
н. ту́кнула
Загадны лад
2-я ас. ту́кні ту́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ту́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

тук-ту́к

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

ту́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ту́л
Р. ту́лу
Д. ту́лу
В. ту́л
Т. ту́лам
М. ту́ле

Крыніцы: piskunou2012.

Ту́ла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ту́ла
Р. Ту́лы
Д. Ту́ле
В. Ту́лу
Т. Ту́лай
Ту́лаю
М. Ту́ле

ту́лава

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́лава ту́лавы
Р. ту́лава ту́лаваў
Д. ту́лаву ту́лавам
В. ту́лава ту́лавы
Т. ту́лавам ту́лавамі
М. ту́лаве ту́лавах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ту́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ту́лава
Р. Ту́лава
Д. Ту́лаву
В. Ту́лава
Т. Ту́лавам
М. Ту́лаве

ту́лам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ту́лам - -

Крыніцы: piskunou2012.