ту́каць

‘стукаць, тукатаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ту́каю ту́каем
2-я ас. ту́каеш ту́каеце
3-я ас. ту́кае ту́каюць
Прошлы час
м. ту́каў ту́калі
ж. ту́кала
н. ту́кала
Загадны лад
2-я ас. ту́кай ту́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)