Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вілю́жына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вілю́жына вілю́жыны
Р. вілю́жыны вілю́жын
Д. вілю́жыне вілю́жынам
В. вілю́жыну вілю́жыны
Т. вілю́жынай
вілю́жынаю
вілю́жынамі
М. вілю́жыне вілю́жынах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

вілю́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілю́йскі вілю́йская вілю́йскае вілю́йскія
Р. вілю́йскага вілю́йскай
вілю́йскае
вілю́йскага вілю́йскіх
Д. вілю́йскаму вілю́йскай вілю́йскаму вілю́йскім
В. вілю́йскі (неадуш.)
вілю́йскага (адуш.)
вілю́йскую вілю́йскае вілю́йскія (неадуш.)
вілю́йскіх (адуш.)
Т. вілю́йскім вілю́йскай
вілю́йскаю
вілю́йскім вілю́йскімі
М. вілю́йскім вілю́йскай вілю́йскім вілю́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

віля́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віля́вы віля́вая віля́вае віля́выя
Р. віля́вага віля́вай
віля́вае
віля́вага віля́вых
Д. віля́ваму віля́вай віля́ваму віля́вым
В. віля́вы (неадуш.)
віля́вага (адуш.)
віля́вую віля́вае віля́выя (неадуш.)
віля́вых (адуш.)
Т. віля́вым віля́вай
віля́ваю
віля́вым віля́вымі
М. віля́вым віля́вай віля́вым віля́вых

Крыніцы: piskunou2012.

віляйча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віляйча́нка віляйча́нкі
Р. віляйча́нкі віляйча́нак
Д. віляйча́нцы віляйча́нкам
В. віляйча́нку віляйча́нак
Т. віляйча́нкай
віляйча́нкаю
віляйча́нкамі
М. віляйча́нцы віляйча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

віля́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віля́нка віля́нкі
Р. віля́нкі віля́нак
Д. віля́нцы віля́нкам
В. віля́нку віля́нкі
Т. віля́нкай
віля́нкаю
віля́нкамі
М. віля́нцы віля́нках

Крыніцы: piskunou2012.

віля́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віля́нне віля́нні
Р. віля́ння віля́нняў
Д. віля́нню віля́нням
В. віля́нне віля́нні
Т. віля́ннем віля́ннямі
М. віля́нні віля́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вілянча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вілянча́нка вілянча́нкі
Р. вілянча́нкі вілянча́нак
Д. вілянча́нцы вілянча́нкам
В. вілянча́нку вілянча́нак
Т. вілянча́нкай
вілянча́нкаю
вілянча́нкамі
М. вілянча́нцы вілянча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

віля́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віля́сты віля́стая віля́стае віля́стыя
Р. віля́стага віля́стай
віля́стае
віля́стага віля́стых
Д. віля́стаму віля́стай віля́стаму віля́стым
В. віля́сты (неадуш.)
віля́стага (адуш.)
віля́стую віля́стае віля́стыя (неадуш.)
віля́стых (адуш.)
Т. віля́стым віля́стай
віля́стаю
віля́стым віля́стымі
М. віля́стым віля́стай віля́стым віля́стых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Віля́хаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Віля́хаўка
Р. Віля́хаўкі
Д. Віля́хаўцы
В. Віля́хаўку
Т. Віля́хаўкай
Віля́хаўкаю
М. Віля́хаўцы

Віля́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Віля́ціна
Р. Віля́ціна
Д. Віля́ціну
В. Віля́ціна
Т. Віля́цінам
М. Віля́ціне