вілянча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вілянча́нка вілянча́нкі
Р. вілянча́нкі вілянча́нак
Д. вілянча́нцы вілянча́нкам
В. вілянча́нку вілянча́нак
Т. вілянча́нкай
вілянча́нкаю		 вілянча́нкамі
М. вілянча́нцы вілянча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)