Віля́хаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Віля́хаўка
Р. Віля́хаўкі
Д. Віля́хаўцы
В. Віля́хаўку
Т. Віля́хаўкай
Віля́хаўкаю
М. Віля́хаўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)