віля́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віля́нне віля́нні
Р. віля́ння віля́нняў
Д. віля́нню віля́нням
В. віля́нне віля́нні
Т. віля́ннем віля́ннямі
М. віля́нні віля́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)