віля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| віля́нне | віля́нні | |
| віля́ння | віля́нняў | |
| віля́нню | віля́нням | |
| віля́нне | віля́нні | |
| віля́ннем | віля́ннямі | |
| віля́нні | віля́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)