ахінё́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ахінё́ны |
ахінё́ная |
ахінё́нае |
ахінё́ныя |
Р. |
ахінё́нага |
ахінё́най ахінё́нае |
ахінё́нага |
ахінё́ных |
Д. |
ахінё́наму |
ахінё́най |
ахінё́наму |
ахінё́ным |
В. |
ахінё́ны (неадуш.) ахінё́нага (адуш.) |
ахінё́ную |
ахінё́нае |
ахінё́ныя (неадуш.) ахінё́ных (адуш.) |
Т. |
ахінё́ным |
ахінё́най ахінё́наю |
ахінё́ным |
ахінё́нымі |
М. |
ахінё́ным |
ахінё́най |
ахінё́ным |
ахінё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
ахінё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ахінё́ны |
ахінё́ная |
ахінё́нае |
ахінё́ныя |
Р. |
ахінё́нага |
ахінё́най ахінё́нае |
ахінё́нага |
ахінё́ных |
Д. |
ахінё́наму |
ахінё́най |
ахінё́наму |
ахінё́ным |
В. |
ахінё́ны (неадуш.) ахінё́нага (адуш.) |
ахінё́ную |
ахінё́нае |
ахінё́ныя (неадуш.) ахінё́ных (адуш.) |
Т. |
ахінё́ным |
ахінё́най ахінё́наю |
ахінё́ным |
ахінё́нымі |
М. |
ахінё́ным |
ахінё́най |
ахінё́ным |
ахінё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
ахіну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ахіну́ты |
ахіну́тая |
ахіну́тае |
ахіну́тыя |
Р. |
ахіну́тага |
ахіну́тай ахіну́тае |
ахіну́тага |
ахіну́тых |
Д. |
ахіну́таму |
ахіну́тай |
ахіну́таму |
ахіну́тым |
В. |
ахіну́ты (неадуш.) ахіну́тага (адуш.) |
ахіну́тую |
ахіну́тае |
ахіну́тыя (неадуш.) ахіну́тых (адуш.) |
Т. |
ахіну́тым |
ахіну́тай ахіну́таю |
ахіну́тым |
ахіну́тымі |
М. |
ахіну́тым |
ахіну́тай |
ахіну́тым |
ахіну́тых |
Кароткая форма: ахіну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ахіну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ахіну́ся |
ахінё́мся |
2-я ас. |
ахіне́шся |
ахіняце́ся |
3-я ас. |
ахіне́цца |
ахіну́цца |
Прошлы час |
м. |
ахіну́ўся |
ахіну́ліся |
ж. |
ахіну́лася |
н. |
ахіну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ахіні́ся |
ахіні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ахіну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ахіну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ахіну́ |
ахінё́м |
2-я ас. |
ахіне́ш |
ахіняце́ |
3-я ас. |
ахіне́ |
ахіну́ць |
Прошлы час |
м. |
ахіну́ў |
ахіну́лі |
ж. |
ахіну́ла |
н. |
ахіну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ахіні́ |
ахіні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ахіну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
а́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
а́хканне |
а́хканні |
Р. |
а́хкання |
а́хканняў |
Д. |
а́хканню |
а́хканням |
В. |
а́хканне |
а́хканні |
Т. |
а́хканнем |
а́хканнямі |
М. |
а́хканні |
а́хканнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
а́хкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
а́хкаю |
а́хкаем |
2-я ас. |
а́хкаеш |
а́хкаеце |
3-я ас. |
а́хкае |
а́хкаюць |
Прошлы час |
м. |
а́хкаў |
а́хкалі |
ж. |
а́хкала |
н. |
а́хкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
а́хкай |
а́хкайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
а́хкаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.