ахіну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахіну́ты ахіну́тая ахіну́тае ахіну́тыя
Р. ахіну́тага ахіну́тай
ахіну́тае		 ахіну́тага ахіну́тых
Д. ахіну́таму ахіну́тай ахіну́таму ахіну́тым
В. ахіну́ты (неадуш.)
ахіну́тага (адуш.)		 ахіну́тую ахіну́тае ахіну́тыя (неадуш.)
ахіну́тых (адуш.)
Т. ахіну́тым ахіну́тай
ахіну́таю		 ахіну́тым ахіну́тымі
М. ахіну́тым ахіну́тай ахіну́тым ахіну́тых

Кароткая форма: ахіну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)