Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ы э ю я -’

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я

завяра́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	завяра́льніца	завяра́льніцы
Р.	завяра́льніцы	завяра́льніц
Д.	завяра́льніцы	завяра́льніцам
В.	завяра́льніцу	завяра́льніц
Т.	завяра́льніцай завяра́льніцаю	завяра́льніцамі
М.	завяра́льніцы	завяра́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

завяра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	завяра́нне	завяра́нні
Р.	завяра́ння	завяра́нняў
Д.	завяра́нню	завяра́нням
В.	завяра́нне	завяра́нні
Т.	завяра́ннем	завяра́ннямі
М.	завяра́нні	завяра́ннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

завяра́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	завяра́ецца	завяра́юцца
Прошлы час
м.	завяра́ўся	завяра́ліся
ж.	завяра́лася
н.	завяра́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

завяра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	завяра́ю	завяра́ем
2-я ас.	завяра́еш	завяра́еце
3-я ас.	завяра́е	завяра́юць
Прошлы час
м.	завяра́ў	завяра́лі
ж.	завяра́ла
н.	завяра́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час	завяра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завярбо́ваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	завярбо́ваны	завярбо́ваная	завярбо́ванае	завярбо́ваныя
Р.	завярбо́ванага	завярбо́ванай завярбо́ванае	завярбо́ванага	завярбо́ваных
Д.	завярбо́ванаму	завярбо́ванай	завярбо́ванаму	завярбо́ваным
В.	завярбо́ваны завярбо́ванага	завярбо́ваную	завярбо́ванае	завярбо́ваныя завярбо́ваных
Т.	завярбо́ваным	завярбо́ванай завярбо́ванаю	завярбо́ваным	завярбо́ванымі
М.	завярбо́ваным	завярбо́ванай	завярбо́ваным	завярбо́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

завярбо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	завярбо́ваны	завярбо́ваная	завярбо́ванае	завярбо́ваныя
Р.	завярбо́ванага	завярбо́ванай завярбо́ванае	завярбо́ванага	завярбо́ваных
Д.	завярбо́ванаму	завярбо́ванай	завярбо́ванаму	завярбо́ваным
В.	завярбо́ваны завярбо́ванага	завярбо́ваную	завярбо́ванае	завярбо́ваныя завярбо́ваных
Т.	завярбо́ваным	завярбо́ванай завярбо́ванаю	завярбо́ваным	завярбо́ванымі
М.	завярбо́ваным	завярбо́ванай	завярбо́ваным	завярбо́ваных

Кароткая форма: завярбо́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

завярбо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	завярбо́ўванне
Р.	завярбо́ўвання
Д.	завярбо́ўванню
В.	завярбо́ўванне
Т.	завярбо́ўваннем
М.	завярбо́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

завярбо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	завярбо́ўваюся	завярбо́ўваемся
2-я ас.	завярбо́ўваешся	завярбо́ўваецеся
3-я ас.	завярбо́ўваецца	завярбо́ўваюцца
Прошлы час
м.	завярбо́ўваўся	завярбо́ўваліся
ж.	завярбо́ўвалася
н.	завярбо́ўвалася
Загадны лад
2-я ас.	завярбо́ўвайся	завярбо́ўвайцеся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

завярбо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	завярбо́ўваю	завярбо́ўваем
2-я ас.	завярбо́ўваеш	завярбо́ўваеце
3-я ас.	завярбо́ўвае	завярбо́ўваюць
Прошлы час
м.	завярбо́ўваў	завярбо́ўвалі
ж.	завярбо́ўвала
н.	завярбо́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	завярбо́ўвай	завярбо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	завярбо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Завярга́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Завярга́ні
Р.	Завярга́нь Завярга́няў
Д.	Завярга́ням
В.	Завярга́ні
Т.	Завярга́нямі
М.	Завярга́нях