завярбо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| завярбо́ўванне | |
| завярбо́ўвання | |
| завярбо́ўванню | |
| завярбо́ўванне | |
| завярбо́ўваннем | |
| завярбо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)