завярбо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
завярбо́ўванне | |
завярбо́ўвання | |
завярбо́ўванню | |
завярбо́ўванне | |
завярбо́ўваннем | |
завярбо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)