заткну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заткну́ся |
заткнё́мся |
2-я ас. |
заткне́шся |
заткняце́ся |
3-я ас. |
заткне́цца |
заткну́цца |
Прошлы час |
м. |
заткну́ўся |
заткну́ліся |
ж. |
заткну́лася |
н. |
заткну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заткні́ся |
заткні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заткну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заткну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заткну́ |
заткнё́м |
2-я ас. |
заткне́ш |
заткняце́ |
3-я ас. |
заткне́ |
заткну́ць |
Прошлы час |
м. |
заткну́ў |
заткну́лі |
ж. |
заткну́ла |
н. |
заткну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заткні́ |
заткні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заткну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
затле́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
затле́лы |
затле́лая |
затле́лае |
затле́лыя |
Р. |
затле́лага |
затле́лай затле́лае |
затле́лага |
затле́лых |
Д. |
затле́ламу |
затле́лай |
затле́ламу |
затле́лым |
В. |
затле́лы (неадуш.) затле́лага (адуш.) |
затле́лую |
затле́лае |
затле́лыя (неадуш.) затле́лых (адуш.) |
Т. |
затле́лым |
затле́лай затле́лаю |
затле́лым |
затле́лымі |
М. |
затле́лым |
затле́лай |
затле́лым |
затле́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
затле́цца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
затле́ецца |
затле́юцца |
Прошлы час |
м. |
затле́ўся |
затле́ліся |
ж. |
затле́лася |
н. |
затле́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
затле́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
затле́е |
затле́юць |
Прошлы час |
м. |
затле́ў |
затле́лі |
ж. |
затле́ла |
н. |
затле́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
затлу́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
затлу́м |
Р. |
затлу́му |
Д. |
затлу́му |
В. |
затлу́м |
Т. |
затлу́мам |
М. |
затлу́ме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
затлу́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
затлу́ма |
затлу́мы |
Р. |
затлу́мы |
затлу́м |
Д. |
затлу́ме |
затлу́мам |
В. |
затлу́му |
затлу́мы |
Т. |
затлу́май затлу́маю |
затлу́мамі |
М. |
затлу́ме |
затлу́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
затлуме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
затлуме́нне |
Р. |
затлуме́ння |
Д. |
затлуме́нню |
В. |
затлуме́нне |
Т. |
затлуме́ннем |
М. |
затлуме́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
затлумё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
затлумё́ны |
затлумё́ная |
затлумё́нае |
затлумё́ныя |
Р. |
затлумё́нага |
затлумё́най затлумё́нае |
затлумё́нага |
затлумё́ных |
Д. |
затлумё́наму |
затлумё́най |
затлумё́наму |
затлумё́ным |
В. |
затлумё́ны (неадуш.) затлумё́нага (адуш.) |
затлумё́ную |
затлумё́нае |
затлумё́ныя (неадуш.) затлумё́ных (адуш.) |
Т. |
затлумё́ным |
затлумё́най затлумё́наю |
затлумё́ным |
затлумё́нымі |
М. |
затлумё́ным |
затлумё́най |
затлумё́ным |
затлумё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.