затлу́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| затлу́ма | затлу́мы | |
| затлу́мы | затлу́м | |
| затлу́ме | затлу́мам | |
| затлу́му | затлу́мы | |
| затлу́май затлу́маю |
затлу́мамі | |
| затлу́ме | затлу́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)