замарко́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
замарко́чу |
замарко́цім |
| 2-я ас. |
замарко́ціш |
замарко́ціце |
| 3-я ас. |
замарко́ціць |
замарко́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
замарко́ціў |
замарко́цілі |
| ж. |
замарко́ціла |
| н. |
замарко́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
замарко́ць |
замарко́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
замарко́ціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
замарко́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
замарко́чанасць |
| Р. |
замарко́чанасці |
| Д. |
замарко́чанасці |
| В. |
замарко́чанасць |
| Т. |
замарко́чанасцю |
| М. |
замарко́чанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
замарко́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замарко́чаны |
замарко́чаная |
замарко́чанае |
замарко́чаныя |
| Р. |
замарко́чанага |
замарко́чанай замарко́чанае |
замарко́чанага |
замарко́чаных |
| Д. |
замарко́чанаму |
замарко́чанай |
замарко́чанаму |
замарко́чаным |
| В. |
замарко́чаны (неадуш.) замарко́чанага (адуш.) |
замарко́чаную |
замарко́чанае |
замарко́чаныя (неадуш.) замарко́чаных (адуш.) |
| Т. |
замарко́чаным |
замарко́чанай замарко́чанаю |
замарко́чаным |
замарко́чанымі |
| М. |
замарко́чаным |
замарко́чанай |
замарко́чаным |
замарко́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
замарко́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замарко́чаны |
замарко́чаная |
замарко́чанае |
замарко́чаныя |
| Р. |
замарко́чанага |
замарко́чанай замарко́чанае |
замарко́чанага |
замарко́чаных |
| Д. |
замарко́чанаму |
замарко́чанай |
замарко́чанаму |
замарко́чаным |
| В. |
замарко́чаны (неадуш.) замарко́чанага (адуш.) |
замарко́чаную |
замарко́чанае |
замарко́чаныя (неадуш.) замарко́чаных (адуш.) |
| Т. |
замарко́чаным |
замарко́чанай замарко́чанаю |
замарко́чаным |
замарко́чанымі |
| М. |
замарко́чаным |
замарко́чанай |
замарко́чаным |
замарко́чаных |
Кароткая форма: замарко́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
замарко́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
замарко́чванне |
| Р. |
замарко́чвання |
| Д. |
замарко́чванню |
| В. |
замарко́чванне |
| Т. |
замарко́чваннем |
| М. |
замарко́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
замарко́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
замарко́чваюся |
замарко́чваемся |
| 2-я ас. |
замарко́чваешся |
замарко́чваецеся |
| 3-я ас. |
замарко́чваецца |
замарко́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
замарко́чваўся |
замарко́чваліся |
| ж. |
замарко́чвалася |
| н. |
замарко́чвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
замарко́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
замармыта́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
замармычу́ |
замармы́чам |
| 2-я ас. |
замармы́чаш |
замармы́чаце |
| 3-я ас. |
замармы́ча |
замармы́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
замармыта́ў |
замармыта́лі |
| ж. |
замармыта́ла |
| н. |
замармыта́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
замармыта́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
замаро́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
замаро́жанне |
| Р. |
замаро́жання |
| Д. |
замаро́жанню |
| В. |
замаро́жанне |
| Т. |
замаро́жаннем |
| М. |
замаро́жанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
замаро́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замаро́жаны |
замаро́жаная |
замаро́жанае |
замаро́жаныя |
| Р. |
замаро́жанага |
замаро́жанай замаро́жанае |
замаро́жанага |
замаро́жаных |
| Д. |
замаро́жанаму |
замаро́жанай |
замаро́жанаму |
замаро́жаным |
| В. |
замаро́жаны (неадуш.) замаро́жанага (адуш.) |
замаро́жаную |
замаро́жанае |
замаро́жаныя (неадуш.) замаро́жаных (адуш.) |
| Т. |
замаро́жаным |
замаро́жанай замаро́жанаю |
замаро́жаным |
замаро́жанымі |
| М. |
замаро́жаным |
замаро́жанай |
замаро́жаным |
замаро́жаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
замаро́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замаро́жаны |
замаро́жаная |
замаро́жанае |
замаро́жаныя |
| Р. |
замаро́жанага |
замаро́жанай замаро́жанае |
замаро́жанага |
замаро́жаных |
| Д. |
замаро́жанаму |
замаро́жанай |
замаро́жанаму |
замаро́жаным |
| В. |
замаро́жаны (неадуш.) замаро́жанага (адуш.) |
замаро́жаную |
замаро́жанае |
замаро́жаныя (неадуш.) замаро́жаных (адуш.) |
| Т. |
замаро́жаным |
замаро́жанай замаро́жанаю |
замаро́жаным |
замаро́жанымі |
| М. |
замаро́жаным |
замаро́жанай |
замаро́жаным |
замаро́жаных |
Кароткая форма: замаро́жана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.