замармыта́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замармычу́ замармы́чам
2-я ас. замармы́чаш замармы́чаце
3-я ас. замармы́ча замармы́чуць
Прошлы час
м. замармыта́ў замармыта́лі
ж. замармыта́ла
н. замармыта́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час замармыта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)