Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Дабрапо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

дабрапо́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Дабрапо́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

дабраро́дна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
дабраро́дна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

дабраро́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дабраро́дны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабраро́дны	дабраро́дная	дабраро́днае	дабраро́дныя
Р.	дабраро́днага	дабраро́днай дабраро́днае	дабраро́днага	дабраро́дных
Д.	дабраро́днаму	дабраро́днай	дабраро́днаму	дабраро́дным
В.	дабраро́дны (неадуш.) дабраро́днага (адуш.)	дабраро́дную	дабраро́днае	дабраро́дныя (неадуш.) дабраро́дных (адуш.)
Т.	дабраро́дным	дабраро́днай дабраро́днаю	дабраро́дным	дабраро́днымі
М.	дабраро́дным	дабраро́днай	дабраро́дным	дабраро́дных

Крыніцы: piskunou2012.

дабрасе́лецкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабрасе́лецкі	дабрасе́лецкая	дабрасе́лецкае	дабрасе́лецкія
Р.	дабрасе́лецкага	дабрасе́лецкай дабрасе́лецкае	дабрасе́лецкага	дабрасе́лецкіх
Д.	дабрасе́лецкаму	дабрасе́лецкай	дабрасе́лецкаму	дабрасе́лецкім
В.	дабрасе́лецкі (неадуш.) дабрасе́лецкага (адуш.)	дабрасе́лецкую	дабрасе́лецкае	дабрасе́лецкія (неадуш.) дабрасе́лецкіх (адуш.)
Т.	дабрасе́лецкім	дабрасе́лецкай дабрасе́лецкаю	дабрасе́лецкім	дабрасе́лецкімі
М.	дабрасе́лецкім	дабрасе́лецкай	дабрасе́лецкім	дабрасе́лецкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дабрасе́льцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

дабрасла́віцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

дабрасла́віць

‘хваліць, усхваляць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum