дабрапо́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дабрапо́ль | дабрапо́лі | |
| дабрапо́лю | дабрапо́ляў | |
| дабрапо́лю | дабрапо́лям | |
| дабрапо́ль | дабрапо́лі | |
| дабрапо́лем | дабрапо́лямі | |
| дабрапо́лі | дабрапо́лях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)