дабрапо́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дабрапо́ль | дабрапо́лі | |
дабрапо́лю | дабрапо́ляў | |
дабрапо́лю | дабрапо́лям | |
дабрапо́ль | дабрапо́лі | |
дабрапо́лем | дабрапо́лямі | |
дабрапо́лі | дабрапо́лях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)