канянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
| канянё́ | каняня́ты | |
| каняня́ці | каняня́т | |
| каняня́ці | каняня́там | |
| канянё́ | каняня́т | |
| канянё́м | каняня́тамі | |
| каняня́ці | каняня́тах |
Іншыя варыянты: каняня́.
Крыніцы:
канянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
| канянё́ | каняня́ты | |
| каняня́ці | каняня́т | |
| каняня́ці | каняня́там | |
| канянё́ | каняня́т | |
| канянё́м | каняня́тамі | |
| каняня́ці | каняня́тах |
Іншыя варыянты: каняня́.
Крыніцы:
каняня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
| каняня́ | каняня́ты | |
| каняня́ці | каняня́т | |
| каняня́ці | каняня́там | |
| каняня́ | каняня́т | |
| канянё́м | каняня́тамі | |
| каняня́ці | каняня́тах |
Іншыя варыянты: канянё́.
Крыніцы:
каня́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| каня́тнік | каня́тнікі | |
| каня́тніка | каня́тнікаў | |
| каня́тніку | каня́тнікам | |
| каня́тніка | каня́тнікаў | |
| каня́тнікам | каня́тнікамі | |
| каня́тніку | каня́тніках |
Крыніцы:
Каняўцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Каняўцы́ | |
| Каняўцо́ў | |
| Каняўца́м | |
| Каняўцы́ | |
| Каняўца́мі | |
| Каняўца́х |
каняфе́рма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| каняфе́рма | каняфе́рмы | |
| каняфе́рмы | каняфе́рм каняфе́рмаў |
|
| каняфе́рме | каняфе́рмам | |
| каняфе́рму | каняфе́рмы | |
| каняфе́рмай каняфе́рмаю |
каняфе́рмамі | |
| каняфе́рме | каняфе́рмах |
Крыніцы: