каня́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каня́тнік каня́тнікі
Р. каня́тніка каня́тнікаў
Д. каня́тніку каня́тнікам
В. каня́тніка каня́тнікаў
Т. каня́тнікам каня́тнікамі
М. каня́тніку каня́тніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)