каняня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. каняня́ каняня́ты
Р. каняня́ці каняня́т
Д. каняня́ці каняня́там
В. каняня́ каняня́т
Т. канянё́м каняня́тамі
М. каняня́ці каняня́тах

Іншыя варыянты: канянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)