дэсенсібілізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэсенсібілізу́ю |
дэсенсібілізу́ем |
| 2-я ас. |
дэсенсібілізу́еш |
дэсенсібілізу́еце |
| 3-я ас. |
дэсенсібілізу́е |
дэсенсібілізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэсенсібілізава́ў |
дэсенсібілізава́лі |
| ж. |
дэсенсібілізава́ла |
| н. |
дэсенсібілізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэсенсібілізу́й |
дэсенсібілізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дэсенсібілізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсенсібіліза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэсенсібіліза́тар |
дэсенсібіліза́тары |
| Р. |
дэсенсібіліза́тара |
дэсенсібіліза́тараў |
| Д. |
дэсенсібіліза́тару |
дэсенсібіліза́тарам |
| В. |
дэсенсібіліза́тар |
дэсенсібіліза́тары |
| Т. |
дэсенсібіліза́тарам |
дэсенсібіліза́тарамі |
| М. |
дэсенсібіліза́тары |
дэсенсібіліза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэсенсібіліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэсенсібіліза́цыя |
| Р. |
дэсенсібіліза́цыі |
| Д. |
дэсенсібіліза́цыі |
| В. |
дэсенсібіліза́цыю |
| Т. |
дэсенсібіліза́цыяй дэсенсібіліза́цыяю |
| М. |
дэсенсібіліза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэсе́рт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэсе́рт |
дэсе́рты |
| Р. |
дэсе́рту |
дэсе́ртаў |
| Д. |
дэсе́рту |
дэсе́ртам |
| В. |
дэсе́рт |
дэсе́рты |
| Т. |
дэсе́ртам |
дэсе́ртамі |
| М. |
дэсе́рце |
дэсе́ртах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэсе́ртны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэсе́ртны |
дэсе́ртная |
дэсе́ртнае |
дэсе́ртныя |
| Р. |
дэсе́ртнага |
дэсе́ртнай дэсе́ртнае |
дэсе́ртнага |
дэсе́ртных |
| Д. |
дэсе́ртнаму |
дэсе́ртнай |
дэсе́ртнаму |
дэсе́ртным |
| В. |
дэсе́ртны (неадуш.) дэсе́ртнага (адуш.) |
дэсе́ртную |
дэсе́ртнае |
дэсе́ртныя (неадуш.) дэсе́ртных (адуш.) |
| Т. |
дэсе́ртным |
дэсе́ртнай дэсе́ртнаю |
дэсе́ртным |
дэсе́ртнымі |
| М. |
дэсе́ртным |
дэсе́ртнай |
дэсе́ртным |
дэсе́ртных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэсігна́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэсігна́т |
дэсігна́ты |
| Р. |
дэсігна́та |
дэсігна́таў |
| Д. |
дэсігна́ту |
дэсігна́там |
| В. |
дэсігна́т |
дэсігна́ты |
| Т. |
дэсігна́там |
дэсігна́тамі |
| М. |
дэсігна́це |
дэсігна́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсіка́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэсіка́нт |
дэсіка́нты |
| Р. |
дэсіка́нту |
дэсіка́нтаў |
| Д. |
дэсіка́нту |
дэсіка́нтам |
| В. |
дэсіка́нт |
дэсіка́нты |
| Т. |
дэсіка́нтам |
дэсіка́нтамі |
| М. |
дэсіка́нце |
дэсіка́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэсіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэсіка́цыя |
| Р. |
дэсіка́цыі |
| Д. |
дэсіка́цыі |
| В. |
дэсіка́цыю |
| Т. |
дэсіка́цыяй дэсіка́цыяю |
| М. |
дэсіка́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэсіліка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэсіліка́цыя |
| Р. |
дэсіліка́цыі |
| Д. |
дэсіліка́цыі |
| В. |
дэсіліка́цыю |
| Т. |
дэсіліка́цыяй дэсіліка́цыяю |
| М. |
дэсіліка́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсіна́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэсіна́тар |
дэсіна́тары |
| Р. |
дэсіна́тара |
дэсіна́тараў |
| Д. |
дэсіна́тару |
дэсіна́тарам |
| В. |
дэсіна́тара |
дэсіна́тараў |
| Т. |
дэсіна́тарам |
дэсіна́тарамі |
| М. |
дэсіна́тару |
дэсіна́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.