Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дэсенсібілізава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэсенсібілізу́ю дэсенсібілізу́ем
2-я ас. дэсенсібілізу́еш дэсенсібілізу́еце
3-я ас. дэсенсібілізу́е дэсенсібілізу́юць
Прошлы час
м. дэсенсібілізава́ў дэсенсібілізава́лі
ж. дэсенсібілізава́ла
н. дэсенсібілізава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэсенсібілізу́й дэсенсібілізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэсенсібілізава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дэсенсібіліза́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсенсібіліза́тар дэсенсібіліза́тары
Р. дэсенсібіліза́тара дэсенсібіліза́тараў
Д. дэсенсібіліза́тару дэсенсібіліза́тарам
В. дэсенсібіліза́тар дэсенсібіліза́тары
Т. дэсенсібіліза́тарам дэсенсібіліза́тарамі
М. дэсенсібіліза́тары дэсенсібіліза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэсенсібіліза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэсенсібіліза́цыя
Р. дэсенсібіліза́цыі
Д. дэсенсібіліза́цыі
В. дэсенсібіліза́цыю
Т. дэсенсібіліза́цыяй
дэсенсібіліза́цыяю
М. дэсенсібіліза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэсе́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсе́рт дэсе́рты
Р. дэсе́рту дэсе́ртаў
Д. дэсе́рту дэсе́ртам
В. дэсе́рт дэсе́рты
Т. дэсе́ртам дэсе́ртамі
М. дэсе́рце дэсе́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэсе́ртны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэсе́ртны дэсе́ртная дэсе́ртнае дэсе́ртныя
Р. дэсе́ртнага дэсе́ртнай
дэсе́ртнае
дэсе́ртнага дэсе́ртных
Д. дэсе́ртнаму дэсе́ртнай дэсе́ртнаму дэсе́ртным
В. дэсе́ртны (неадуш.)
дэсе́ртнага (адуш.)
дэсе́ртную дэсе́ртнае дэсе́ртныя (неадуш.)
дэсе́ртных (адуш.)
Т. дэсе́ртным дэсе́ртнай
дэсе́ртнаю
дэсе́ртным дэсе́ртнымі
М. дэсе́ртным дэсе́ртнай дэсе́ртным дэсе́ртных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэсігна́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсігна́т дэсігна́ты
Р. дэсігна́та дэсігна́таў
Д. дэсігна́ту дэсігна́там
В. дэсігна́т дэсігна́ты
Т. дэсігна́там дэсігна́тамі
М. дэсігна́це дэсігна́тах

Крыніцы: piskunou2012.

дэсіка́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсіка́нт дэсіка́нты
Р. дэсіка́нту дэсіка́нтаў
Д. дэсіка́нту дэсіка́нтам
В. дэсіка́нт дэсіка́нты
Т. дэсіка́нтам дэсіка́нтамі
М. дэсіка́нце дэсіка́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэсіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэсіка́цыя
Р. дэсіка́цыі
Д. дэсіка́цыі
В. дэсіка́цыю
Т. дэсіка́цыяй
дэсіка́цыяю
М. дэсіка́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэсіліка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэсіліка́цыя
Р. дэсіліка́цыі
Д. дэсіліка́цыі
В. дэсіліка́цыю
Т. дэсіліка́цыяй
дэсіліка́цыяю
М. дэсіліка́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэсіна́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсіна́тар дэсіна́тары
Р. дэсіна́тара дэсіна́тараў
Д. дэсіна́тару дэсіна́тарам
В. дэсіна́тара дэсіна́тараў
Т. дэсіна́тарам дэсіна́тарамі
М. дэсіна́тару дэсіна́тарах

Крыніцы: piskunou2012.