успо́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
успо́ены |
успо́еная |
успо́енае |
успо́еныя |
Р. |
успо́енага |
успо́енай успо́енае |
успо́енага |
успо́еных |
Д. |
успо́енаму |
успо́енай |
успо́енаму |
успо́еным |
В. |
успо́ены (неадуш.) успо́енага (адуш.) |
успо́еную |
успо́енае |
успо́еныя (неадуш.) успо́еных (адуш.) |
Т. |
успо́еным |
успо́енай успо́енаю |
успо́еным |
успо́енымі |
М. |
успо́еным |
успо́енай |
успо́еным |
успо́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
успо́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
успо́каюся |
успо́каемся |
2-я ас. |
успо́каешся |
успо́каецеся |
3-я ас. |
успо́каецца |
успо́каюцца |
Прошлы час |
м. |
успо́каўся |
успо́каліся |
ж. |
успо́калася |
н. |
успо́калася |
Загадны лад |
2-я ас. |
успо́кайся |
успо́кайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
успо́каўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
успо́каць
‘раззлаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
успо́каю |
успо́каем |
2-я ас. |
успо́каеш |
успо́каеце |
3-я ас. |
успо́кае |
успо́каюць |
Прошлы час |
м. |
успо́каў |
успо́калі |
ж. |
успо́кала |
н. |
успо́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
успо́кай |
успо́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
успо́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успо́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
успо́л |
Р. |
успо́лу |
Д. |
успо́лу |
В. |
успо́л |
Т. |
успо́лам |
М. |
успо́ле |
Крыніцы:
piskunou2012.
успо́лле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
успо́лле |
Р. |
успо́лля |
Д. |
успо́ллю |
В. |
успо́лле |
Т. |
успо́ллем |
М. |
успо́ллі |
Крыніцы:
piskunou2012.
Успо́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Успо́лле |
Р. |
Успо́лля |
Д. |
Успо́ллю |
В. |
Успо́лле |
Т. |
Успо́ллем |
М. |
Успо́ллі |
успо́мнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
успо́мнены |
успо́мненая |
успо́мненае |
успо́мненыя |
Р. |
успо́мненага |
успо́мненай успо́мненае |
успо́мненага |
успо́мненых |
Д. |
успо́мненаму |
успо́мненай |
успо́мненаму |
успо́мненым |
В. |
успо́мнены (неадуш.) успо́мненага (адуш.) |
успо́мненую |
успо́мненае |
успо́мненыя (неадуш.) успо́мненых (адуш.) |
Т. |
успо́мненым |
успо́мненай успо́мненаю |
успо́мненым |
успо́мненымі |
М. |
успо́мненым |
успо́мненай |
успо́мненым |
успо́мненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
успо́мнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
успо́мнены |
успо́мненая |
успо́мненае |
успо́мненыя |
Р. |
успо́мненага |
успо́мненай успо́мненае |
успо́мненага |
успо́мненых |
Д. |
успо́мненаму |
успо́мненай |
успо́мненаму |
успо́мненым |
В. |
успо́мнены (неадуш.) успо́мненага (адуш.) |
успо́мненую |
успо́мненае |
успо́мненыя (неадуш.) успо́мненых (адуш.) |
Т. |
успо́мненым |
успо́мненай успо́мненаю |
успо́мненым |
успо́мненымі |
М. |
успо́мненым |
успо́мненай |
успо́мненым |
успо́мненых |
Кароткая форма: успо́мнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
успо́мніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
успо́мніцца |
успо́мняцца |
Прошлы час |
м. |
успо́мніўся |
успо́мніліся |
ж. |
успо́мнілася |
н. |
успо́мнілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.