успо́каць

‘раззлаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успо́каю успо́каем
2-я ас. успо́каеш успо́каеце
3-я ас. успо́кае успо́каюць
Прошлы час
м. успо́каў успо́калі
ж. успо́кала
н. успо́кала
Загадны лад
2-я ас. успо́кай успо́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час успо́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)