Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абезрухо́млены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абезрухо́млены абезрухо́мленая абезрухо́мленае абезрухо́мленыя
Р. абезрухо́мленага абезрухо́мленай
абезрухо́мленае		 абезрухо́мленага абезрухо́мленых
Д. абезрухо́мленаму абезрухо́мленай абезрухо́мленаму абезрухо́мленым
В. абезрухо́млены
абезрухо́мленага		 абезрухо́мленую абезрухо́мленае абезрухо́мленыя
Т. абезрухо́мленым абезрухо́мленай
абезрухо́мленаю		 абезрухо́мленым абезрухо́мленымі
М. абезрухо́мленым абезрухо́мленай абезрухо́мленым абезрухо́мленых

абезрухо́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абезрухо́млены абезрухо́мленая абезрухо́мленае абезрухо́мленыя
Р. абезрухо́мленага абезрухо́мленай
абезрухо́мленае		 абезрухо́мленага абезрухо́мленых
Д. абезрухо́мленаму абезрухо́мленай абезрухо́мленаму абезрухо́мленым
В. абезрухо́млены
абезрухо́мленага		 абезрухо́мленую абезрухо́мленае абезрухо́мленыя
Т. абезрухо́мленым абезрухо́мленай
абезрухо́мленаю		 абезрухо́мленым абезрухо́мленымі
М. абезрухо́мленым абезрухо́мленай абезрухо́мленым абезрухо́мленых

Кароткая форма: абезрухо́млена.

абезрухо́ўленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абезрухо́ўленне
Р. абезрухо́ўлення
Д. абезрухо́ўленню
В. абезрухо́ўленне
Т. абезрухо́ўленнем
М. абезрухо́ўленні

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абезрухо́ўлены абезрухо́ўленая абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя
Р. абезрухо́ўленага абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленае		 абезрухо́ўленага абезрухо́ўленых
Д. абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленай абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленым
В. абезрухо́ўлены (неадуш.)
абезрухо́ўленага (адуш.)		 абезрухо́ўленую абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя (неадуш.)
абезрухо́ўленых (адуш.)
Т. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленаю		 абезрухо́ўленым абезрухо́ўленымі
М. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай абезрухо́ўленым абезрухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абезрухо́ўлены абезрухо́ўленая абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя
Р. абезрухо́ўленага абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленае		 абезрухо́ўленага абезрухо́ўленых
Д. абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленай абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленым
В. абезрухо́ўлены (неадуш.)
абезрухо́ўленага (адуш.)		 абезрухо́ўленую абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя (неадуш.)
абезрухо́ўленых (адуш.)
Т. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленаю		 абезрухо́ўленым абезрухо́ўленымі
М. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай абезрухо́ўленым абезрухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абезрухо́ўлены абезрухо́ўленая абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя
Р. абезрухо́ўленага абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленае		 абезрухо́ўленага абезрухо́ўленых
Д. абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленай абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленым
В. абезрухо́ўлены (неадуш.)
абезрухо́ўленага (адуш.)		 абезрухо́ўленую абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя (неадуш.)
абезрухо́ўленых (адуш.)
Т. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленаю		 абезрухо́ўленым абезрухо́ўленымі
М. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай абезрухо́ўленым абезрухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абезрухо́ўліванне
Р. абезрухо́ўлівання
Д. абезрухо́ўліванню
В. абезрухо́ўліванне
Т. абезрухо́ўліваннем
М. абезрухо́ўліванні

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўлівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абезрухо́ўліваюся абезрухо́ўліваемся
2-я ас. абезрухо́ўліваешся абезрухо́ўліваецеся
3-я ас. абезрухо́ўліваецца абезрухо́ўліваюцца
Прошлы час
м. абезрухо́ўліваўся абезрухо́ўліваліся
ж. абезрухо́ўлівалася
н. абезрухо́ўлівалася
Загадны лад
2-я ас. абезрухо́ўлівайся абезрухо́ўлівайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час абезрухо́ўліваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўліваць

‘пазбаўляць руху каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абезрухо́ўліваю абезрухо́ўліваем
2-я ас. абезрухо́ўліваеш абезрухо́ўліваеце
3-я ас. абезрухо́ўлівае абезрухо́ўліваюць
Прошлы час
м. абезрухо́ўліваў абезрухо́ўлівалі
ж. абезрухо́ўлівала
н. абезрухо́ўлівала
Загадны лад
2-я ас. абезрухо́ўлівай абезрухо́ўлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абезрухо́ўліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

аб’е́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аб’е́кт аб’е́кты
Р. аб’е́кта аб’е́ктаў
Д. аб’е́кту аб’е́ктам
В. аб’е́кт аб’е́кты
Т. аб’е́ктам аб’е́ктамі
М. аб’е́кце аб’е́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.