абезрухо́ўліваць

‘пазбаўляць руху каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абезрухо́ўліваю абезрухо́ўліваем
2-я ас. абезрухо́ўліваеш абезрухо́ўліваеце
3-я ас. абезрухо́ўлівае абезрухо́ўліваюць
Прошлы час
м. абезрухо́ўліваў абезрухо́ўлівалі
ж. абезрухо́ўлівала
н. абезрухо́ўлівала
Загадны лад
2-я ас. абезрухо́ўлівай абезрухо́ўлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абезрухо́ўліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)