абезрухо́млены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абезрухо́млены абезрухо́мленая абезрухо́мленае абезрухо́мленыя
Р. абезрухо́мленага абезрухо́мленай
абезрухо́мленае
абезрухо́мленага абезрухо́мленых
Д. абезрухо́мленаму абезрухо́мленай абезрухо́мленаму абезрухо́мленым
В. абезрухо́млены
абезрухо́мленага
абезрухо́мленую абезрухо́мленае абезрухо́мленыя
Т. абезрухо́мленым абезрухо́мленай
абезрухо́мленаю
абезрухо́мленым абезрухо́мленымі
М. абезрухо́мленым абезрухо́мленай абезрухо́мленым абезрухо́мленых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)