абезрухо́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абезрухо́ўлены абезрухо́ўленая абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя
Р. абезрухо́ўленага абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленае		 абезрухо́ўленага абезрухо́ўленых
Д. абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленай абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленым
В. абезрухо́ўлены (неадуш.)
абезрухо́ўленага (адуш.)		 абезрухо́ўленую абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя (неадуш.)
абезрухо́ўленых (адуш.)
Т. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленаю		 абезрухо́ўленым абезрухо́ўленымі
М. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай абезрухо́ўленым абезрухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)