Verbum

анлайнавы слоўнік

усяно́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	усяно́чны	усяно́чная	усяно́чнае	усяно́чныя
Р.	усяно́чнага	усяно́чнай усяно́чнае	усяно́чнага	усяно́чных
Д.	усяно́чнаму	усяно́чнай	усяно́чнаму	усяно́чным
В.	усяно́чны (неадуш.) усяно́чнага (адуш.)	усяно́чную	усяно́чнае	усяно́чныя (неадуш.) усяно́чных (адуш.)
Т.	усяно́чным	усяно́чнай усяно́чнаю	усяно́чным	усяно́чнымі
М.	усяно́чным	усяно́чнай	усяно́чным	усяно́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Уся́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

усяро́дку

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
усяро́дку	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

усярэ́дзіне

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усярэ́дзіне

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
усярэ́дзіне	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усярэ́дзіну

прыназоўнік

Крыніцы: tsbm1984.

усярэ́дненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

усярэ́дненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

усярэ́днены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	усярэ́днены	усярэ́дненая	усярэ́дненае	усярэ́дненыя
Р.	усярэ́дненага	усярэ́дненай усярэ́дненае	усярэ́дненага	усярэ́дненых
Д.	усярэ́дненаму	усярэ́дненай	усярэ́дненаму	усярэ́дненым
В.	усярэ́днены (неадуш.) усярэ́дненага (адуш.)	усярэ́дненую	усярэ́дненае	усярэ́дненыя (неадуш.) усярэ́дненых (адуш.)
Т.	усярэ́дненым	усярэ́дненай усярэ́дненаю	усярэ́дненым	усярэ́дненымі
М.	усярэ́дненым	усярэ́дненай	усярэ́дненым	усярэ́дненых

Крыніцы: piskunou2012.

усясве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.