Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

самавыражэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самавыражэ́нне
Р. самавыражэ́ння
Д. самавыражэ́нню
В. самавыражэ́нне
Т. самавыражэ́ннем
М. самавыражэ́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самавыратава́льнік

‘сродак аховы органаў дыхання і зроку’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самавыратава́льнік самавыратава́льнікі
Р. самавыратава́льніка самавыратава́льнікаў
Д. самавыратава́льніку самавыратава́льнікам
В. самавыратава́льнік самавыратава́льнікі
Т. самавыратава́льнікам самавыратава́льнікамі
М. самавыратава́льніку самавыратава́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

самавыратава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самавыратава́нне
Р. самавыратава́ння
Д. самавыратава́нню
В. самавыратава́нне
Т. самавыратава́ннем
М. самавыратава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

самавыраўно́ўвальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самавыраўно́ўвальны самавыраўно́ўвальная самавыраўно́ўвальнае самавыраўно́ўвальныя
Р. самавыраўно́ўвальнага самавыраўно́ўвальнай
самавыраўно́ўвальнае		 самавыраўно́ўвальнага самавыраўно́ўвальных
Д. самавыраўно́ўвальнаму самавыраўно́ўвальнай самавыраўно́ўвальнаму самавыраўно́ўвальным
В. самавыраўно́ўвальны (неадуш.)
самавыраўно́ўвальнага (адуш.)		 самавыраўно́ўвальную самавыраўно́ўвальнае самавыраўно́ўвальныя (неадуш.)
самавыраўно́ўвальных (адуш.)
Т. самавыраўно́ўвальным самавыраўно́ўвальнай
самавыраўно́ўвальнаю		 самавыраўно́ўвальным самавыраўно́ўвальнымі
М. самавыраўно́ўвальным самавыраўно́ўвальнай самавыраўно́ўвальным самавыраўно́ўвальных

Крыніцы: piskunou2012.

самавыраўно́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самавыраўно́ўванне
Р. самавыраўно́ўвання
Д. самавыраўно́ўванню
В. самавыраўно́ўванне
Т. самавыраўно́ўваннем
М. самавыраўно́ўванні

Крыніцы: piskunou2012.

самавырачэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самавырачэ́нне
Р. самавырачэ́ння
Д. самавырачэ́нню
В. самавырачэ́нне
Т. самавырачэ́ннем
М. самавырачэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

самавыхава́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самавыхава́нка самавыхава́нкі
Р. самавыхава́нкі самавыхава́нак
Д. самавыхава́нцы самавыхава́нкам
В. самавыхава́нку самавыхава́нак
Т. самавыхава́нкай
самавыхава́нкаю		 самавыхава́нкамі
М. самавыхава́нцы самавыхава́нках

Крыніцы: piskunou2012.

самавыхава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самавыхава́нне
Р. самавыхава́ння
Д. самавыхава́нню
В. самавыхава́нне
Т. самавыхава́ннем
М. самавыхава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самавыхава́ўча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
самавыхава́ўча - -

самавыхава́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самавыхава́ўчы самавыхава́ўчая самавыхава́ўчае самавыхава́ўчыя
Р. самавыхава́ўчага самавыхава́ўчай
самавыхава́ўчае		 самавыхава́ўчага самавыхава́ўчых
Д. самавыхава́ўчаму самавыхава́ўчай самавыхава́ўчаму самавыхава́ўчым
В. самавыхава́ўчы (неадуш.)
самавыхава́ўчага (адуш.)		 самавыхава́ўчую самавыхава́ўчае самавыхава́ўчыя (неадуш.)
самавыхава́ўчых (адуш.)
Т. самавыхава́ўчым самавыхава́ўчай
самавыхава́ўчаю		 самавыхава́ўчым самавыхава́ўчымі
М. самавыхава́ўчым самавыхава́ўчай самавыхава́ўчым самавыхава́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.