самавыраўно́ўвальны
прыметнік, адносны
самавыраўно́ўвальны | самавыраўно́ўвальная | самавыраўно́ўвальнае | самавыраўно́ўвальныя | |
самавыраўно́ўвальнага | самавыраўно́ўвальнай самавыраўно́ўвальнае |
самавыраўно́ўвальнага | самавыраўно́ўвальных | |
самавыраўно́ўвальнаму | самавыраўно́ўвальнай | самавыраўно́ўвальнаму | самавыраўно́ўвальным | |
самавыраўно́ўвальны ( самавыраўно́ўвальнага ( |
самавыраўно́ўвальную | самавыраўно́ўвальнае | самавыраўно́ўвальныя ( самавыраўно́ўвальных ( |
|
самавыраўно́ўвальным | самавыраўно́ўвальнай самавыраўно́ўвальнаю |
самавыраўно́ўвальным | самавыраўно́ўвальнымі | |
самавыраўно́ўвальным | самавыраўно́ўвальнай | самавыраўно́ўвальным | самавыраўно́ўвальных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)