самавыхава́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самавыхава́ўчы самавыхава́ўчая самавыхава́ўчае самавыхава́ўчыя
Р. самавыхава́ўчага самавыхава́ўчай
самавыхава́ўчае		 самавыхава́ўчага самавыхава́ўчых
Д. самавыхава́ўчаму самавыхава́ўчай самавыхава́ўчаму самавыхава́ўчым
В. самавыхава́ўчы (неадуш.)
самавыхава́ўчага (адуш.)		 самавыхава́ўчую самавыхава́ўчае самавыхава́ўчыя (неадуш.)
самавыхава́ўчых (адуш.)
Т. самавыхава́ўчым самавыхава́ўчай
самавыхава́ўчаю		 самавыхава́ўчым самавыхава́ўчымі
М. самавыхава́ўчым самавыхава́ўчай самавыхава́ўчым самавыхава́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)