самавырачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самавырачэ́нне | |
самавырачэ́ння | |
самавырачэ́нню | |
самавырачэ́нне | |
самавырачэ́ннем | |
самавырачэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)