самавыратава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самавыратава́нне | |
самавыратава́ння | |
самавыратава́нню | |
самавыратава́нне | |
самавыратава́ннем | |
самавыратава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)