самавыхава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самавыхава́нне | |
самавыхава́ння | |
самавыхава́нню | |
самавыхава́нне | |
самавыхава́ннем | |
самавыхава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)