Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дыяфрагма́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыяфрагма́льны	дыяфрагма́льная	дыяфрагма́льнае	дыяфрагма́льныя
Р.	дыяфрагма́льнага	дыяфрагма́льнай дыяфрагма́льнае	дыяфрагма́льнага	дыяфрагма́льных
Д.	дыяфрагма́льнаму	дыяфрагма́льнай	дыяфрагма́льнаму	дыяфрагма́льным
В.	дыяфрагма́льны (неадуш.) дыяфрагма́льнага (адуш.)	дыяфрагма́льную	дыяфрагма́льнае	дыяфрагма́льныя (неадуш.) дыяфрагма́льных (адуш.)
Т.	дыяфрагма́льным	дыяфрагма́льнай дыяфрагма́льнаю	дыяфрагма́льным	дыяфрагма́льнымі
М.	дыяфрагма́льным	дыяфрагма́льнай	дыяфрагма́льным	дыяфрагма́льных

Крыніцы: piskunou2012.

дыяфра́гменны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыяфра́гменны	дыяфра́гменная	дыяфра́гменнае	дыяфра́гменныя
Р.	дыяфра́гменнага	дыяфра́гменнай дыяфра́гменнае	дыяфра́гменнага	дыяфра́гменных
Д.	дыяфра́гменнаму	дыяфра́гменнай	дыяфра́гменнаму	дыяфра́гменным
В.	дыяфра́гменны (неадуш.) дыяфра́гменнага (адуш.)	дыяфра́гменную	дыяфра́гменнае	дыяфра́гменныя (неадуш.) дыяфра́гменных (адуш.)
Т.	дыяфра́гменным	дыяфра́гменнай дыяфра́гменнаю	дыяфра́гменным	дыяфра́гменнымі
М.	дыяфра́гменным	дыяфра́гменнай	дыяфра́гменным	дыяфра́гменных

Крыніцы: piskunou2012.

дыяфтарэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дыяхрані́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дыяхрані́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
дыяхрані́чна	-	-

дыяхрані́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыяхрані́чны	дыяхрані́чная	дыяхрані́чнае	дыяхрані́чныя
Р.	дыяхрані́чнага	дыяхрані́чнай дыяхрані́чнае	дыяхрані́чнага	дыяхрані́чных
Д.	дыяхрані́чнаму	дыяхрані́чнай	дыяхрані́чнаму	дыяхрані́чным
В.	дыяхрані́чны (неадуш.) дыяхрані́чнага (адуш.)	дыяхрані́чную	дыяхрані́чнае	дыяхрані́чныя (неадуш.) дыяхрані́чных (адуш.)
Т.	дыяхрані́чным	дыяхрані́чнай дыяхрані́чнаю	дыяхрані́чным	дыяхрані́чнымі
М.	дыяхрані́чным	дыяхрані́чнай	дыяхрані́чным	дыяхрані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыяхрані́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыяхро́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыяхро́нны	дыяхро́нная	дыяхро́ннае	дыяхро́нныя
Р.	дыяхро́ннага	дыяхро́ннай дыяхро́ннае	дыяхро́ннага	дыяхро́нных
Д.	дыяхро́ннаму	дыяхро́ннай	дыяхро́ннаму	дыяхро́нным
В.	дыяхро́нны (неадуш.) дыяхро́ннага (адуш.)	дыяхро́нную	дыяхро́ннае	дыяхро́нныя (неадуш.) дыяхро́нных (адуш.)
Т.	дыяхро́нным	дыяхро́ннай дыяхро́ннаю	дыяхро́нным	дыяхро́ннымі
М.	дыяхро́нным	дыяхро́ннай	дыяхро́нным	дыяхро́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ды-джэ́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008.

Verbum